بسم الله
اینروزها آخوندی هستم که دزیره می خواند!
اوژنی دزیره کلاری معشوقه بوناپارت! عشقی در حاشیه جنگ ها و فتوحات بزرگ .
خیلی فکر کردم به چگونگی عاشق شدن آدم های کتاب و فقط یک نتیجه گرفتم : شاید اگر ما شیعیان هم هیچ دستاویزی برای عشق ورزیدن نداشتیم به همان عشق نمای سخیفی که بر این جوامع حاکم است مبتلا می شدیم .
و چقدر عجیب که ما نعمتی مثل انسان معصوم(ع) را تجربه می کنیم . باید دل بی خبر انسان غربی بیچاره ازین عشق با خبر شود...
روزی که دل سرد مردم غرب با حرارت درک وجود فرزندان فاطمه (س) ، ناب ، گرم و مشتعل شود حنای کاخ تویلری رنگ می بازد...
آنروز خیلی اتفاقات خواهد افتاد و انسانها خواهند فهمید چه ظلمی به واژه عشق شده ...
عشق پدیده ایست که رنگ واقعی اش در سیرت و صورت اولاد فاطمه (س) بروز خواهد کرد ...